Ściana przeciwpożarowa, oddzielenia przeciwpożarowego czy ściana ogniowa to najogólniej ta sama nazwa przegród, które powinny rozdzielać obiekt, np. dom jednorodzinny, na strefy pożarowe. Są to ściany spełniające określone kryteria odporności na działanie ognia i celem ich wznoszenia jest maksymalne ograniczanie rozprzestrzeniania się ognia i zapewnienie czasu na ewakuację i reakcję odpowiednich służb. Z jakich materiałów można wznosić ścianę ogniową?
Warunki techniczne dla ścian ppoż. w domu
Szczegółowe wytyczne dotyczące bezpieczeństwa pożarowego można odnaleźć m.in. w Dziale VI Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Rozporządzenie precyzuje podział obiektów na kategorie ze względu na zagrożenie ludzi (ZL I – ZL V), następnie do określonych kategorii doprecyzowując klasy odporności pożarowej budynków, które bezpośrednio mają przełożenie na klasy odporności ogniowej elementów budynku (w tym m.in ścian).
Wybór materiału do wznoszenia ścian ogniowych musi być pod względem osiąganej minimalnej klasy odporności ogniowej dopasowany do powyższych kryteriów obiektu.
Materiały niepalne do wznoszenia ścian ogniowych
Materiał budowlany wykorzystany do murowania ścian ogniowych musi być niepalny, podobnie jak ewentualna zaprawa użyta w parze z nim. Z tego powodu ściany ogniowe często powstają z bloczków z betonu komórkowego lub z elementów silikatowych. Dla obydwu wymienionych materiałów już ściana jednowarstwowa o szerokości 180 mm (175 mm) pozwala na osiągnięcie maksymalnego kryterium nośności (R), szczelności ogniowej (E), oraz izolacyjności ogniowej (I) wynoszącego 240 minut. To aż 4 godziny zwiększonego bezpieczeństwa przeprowadzenia ewakuacji i pracy ekip ratowniczych. A tym samym to potwierdzenie wysokiego poziomu bezpieczeństwa pożarowego przegród wykonanych z silikatów lub bloczków z betonu komórkowego.
Drugim kryterium związanym z ochroną przeciwpożarową w ujęciu elementów murowych jest klasa materiału z uwagi na jego reakcję na ogień. Zarówno beton komórkowy, jak i silikaty zostały przypisane do tzw. Euroklasy A1, która oznacza klasę najbezpieczniejszą, grupującą elementy całkowicie niepalne. Pod wpływem ognia silikaty i beton komórkowy nie emitują szkodliwych gazów, nie powodują zadymienia ani pojawienia się zjawiska płonących kropli.